Friendship in the school fence

¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸มิตรภาพในรั้วธิดา .•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸

          สวัสดีค่ะ วันนี้เราก็จะมาเล่าเรื่องราวแชร์ความทรงจำที่ดีในโรงเรียนธิดาเเม่พระที่เรากำลังศึกษาอยู่ในปัจจุบันนี้นะคะ โดยวันนี้จะรำลึกถึงเรื่องราวย้อนกลับไปตั้งเเต่สมัยประถมที่เราเรียนอยู่ อยากทราบเรื่องราวที่เราจะมาเล่าในวันนี้เเล้วใช่ไหมค่ะ งั้นไปอ่านกันต่อเลยค่ะ

โรงเรียนธิดาแม่พระฝั่งตึกเก่า

           อย่างเเรกมาทำความรู้จักกับโรงเรียนธิดาเเม่พระกันก่อนเลยค่ะ โรงเรียนธิดาแม่พระเป็นโรงเรียนคาทอลิก ตั้งอยู่เขตอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นโรงเรียนเดียวในสุราษฎร์ธานีที่เป็นหญิงล้วนเเต่ปัจจุบันนี้โรงเรียนธิดาแม่พระเปิดเป็นสหศึกษาระดับอนุบาล ประถมศึกษาและมัธยมศึกษา แผนการเรียนปกติและแผนการเรียน IEPจะเปิดรับเฉพาะนักเรียนหญิงค่ะ ซึ่งในตอนประถมเราเรียนอยู่ฝั่งตึกเก่านะคะแต่ในปัจจุบันนี้โรงเรียนธิดาแม่พระได้สร้างอาคารดวงหทัยสำหรับนักเรียนมัธยมตอนต้นถึงตอนปลาย



           เริ่มแรกตั้งเเต่แรกสมัยอนุบาลเราไม่ได้เรียนที่ธิดาแม่พระนะคะเราเพิ่งมาเรียนที่ธิดาตอนประถมศึกษาปีที่4ค่ะ ตอนเเรกที่ย้ายมาเรียนที่นี้วันแรกที่เปิดเทอมคือตื่นเต้นและกลัวมากๆเลยค่ะเพราะเมื่อตอนสมัยที่เรายังเด็กๆนั้นเราเป็นคนที่ขี้กลัวคือชอบคิดไปเองกลัวไปเองว่าเราเองจะมีเพื่อนมั้ยเวลาตอนพักเที่ยงกินข้าวจะไปกับใครและมีความตื่นเต้นกับโรงเรียนใหม่เนื่องจากก่อนหน้านี้โรงเรียนเก่าที่เราอยู่มันเป็นโรงเรียนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองเด็กในโรงเรียนก็ไม่ได้มีจำนวนมากเหมือนกับเป็นโรงเรียนธิดาแม่พระที่มีเด็กนักเรียนเป็นจำนวนมากหลายๆพันคนแล้วเราก็เป็นคนที่ไม่ได้ค่อยออกไปในเมืองเลยยังไม่ชินไม่คุ้นเคยกับสถานที่ และที่สำคัญคือเราประสบกับปัญหาที่ว่าตัวเราเองนั้นเป็นคนที่ชอบเมารถซึ่งในการไปโรงเรียนในวันเเรกนั้น เราต้องไปกับรถรับส่งนักเรียนแต่ดีที่พ่อกับเเม่เราเองขอให้เรานั่งข้างหน้าข้างคนขับค่ะเมื่อใกล้ถึงโรงเรียนช่วงวันแรกแห่งการเปิดเทอมรถติดมากพอไปถึงที่เด็กในโรงเรียนเยอะมากๆในขณะที่เรากำลังหาห้องเรียนด้วยความที่เรามาคนเดียวเพื่อนก็ยังไม่มีทำให้เราเกือบหลงทางด้วยค่ะแต่สุดท้ายเราก็หาห้องเรียนจนเจอแล้วเมื่อเข้าไปในห้องเรียนเเล้วสิ่งแรกที่เราเห็นคือเพื่อนในห้องเรียนมีทั้งหมด50กว่าคนเยอะมากๆแต่เราโชคดีตรงที่ว่าเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดียวกันกับเราย้ายมาเรียนที่นี้เหมือนกันแต่ก่อนหน้านี้เพื่อนไม่ได้บอกไว้ก่อนว่าจะมาเรียนที่นี้แล้วเราเพิ่งมารู้ตอนที่เข้ามาในห้องแล้วแต่ก็ทำให้เรามีเพื่อนที่อยู่จากโรงเรียนเก่าอยู่หนึ่งคนจากนั้นเราก็ได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆคนอื่นทั้งที่เป็นเด็กที่เข้ามาใหม่เหมือนกันเเละเด็กเก่าจนเรามีเพื่อนที่สนิทที่เป็นเด็กใหม่ด้วยกันเค้าเป็นคนที่น่ารักและนิสัยดีมากๆเเละวันเปิดเทอมวันแรกนั้นสิ่งที่เราประทับใจคือเพื่อนๆในห้องน่ารักและเป็นกันเองมากๆค่อยช่วยเหลือซึ่งกันเเละกันไม่ว่าเราจะเพิ่งเข้ามาและเพื่อนที่อยู่ในห้องตอนในช่วงเวลาที่ปิดเทอมเพื่อนๆแต่ละคนต่างไปเที่ยวกันมาต่างซื้อของฝากมาให้ซึ่งกันเเละกันให้กับทุกคนในห้องซึ่งวันนั้นเเม้ว่าเราจะเป็นเด็กที่เพิ่งเข้ามาใหม่เเต่เราก็ได้ของที่ระลึกจากที่เพื่อนไปเที่ยวมาเหมือนกัน สำหรับเราเเล้วเมื่อมองย้อนกลับไปตอนนั้นมันเป็นความน่ารักเล็กๆในวัยปะถมที่มีให้แก่กันกับเพื่อนๆในห้องทุกคน 

        

            นอกจากนั้นสิ่งที่เป็นความทรงจำที่สำคัญอีกอย่างนึงคือการได้ไปเข้าค่ายลูกเสือที่ค่ายวิภาวดีรังสิตตอนประถมศึกษาปีที่6 วันแรกที่ไปเข้าค่ายจำได้เลยว่าเขาให้แบกกระเป๋าเข้าไปในตัวค่ายเดินประมาณ1ถึง 2กิโลเมตรหลังจากที่พ่อกับแม่มาส่งด้านหน้าหลังจากนั้นก็เข้าไปฝึกตามฐานต่างๆทำกิจกรรมหลายอย่างมากมาย และได้ทำกับข้าวเองทำกันเป็นกลุ่ม สิ่งที่จำได้แม่นเลยคือการไปอาบน้ำเราจะต้องอาบน้ำให้เร็วมากๆ มีการจับเวลาว่าในกลุ่มนึงที่ไปอาบน้ำต้องอาบภายในกี่นาทีเมื่อหมดเวลาก็จะมีเสียงนกหวีดเป่า เนื่องจากจำนวนคนที่ไปคือเยอะมากๆเเล้วต้องเเบ่งเเวลาให้เพื่อนห้องอื่นอาบด้วย    ซึ่งเป็นการท้าทายเเละสนุกไปอีกแบบนึง ในตอนกลางคืนวันที่ใกล้จะกลับก็มีการแสดงรอบกองไฟในแต่ละห้องต้องออกมาทำการแสดง ในวันนั้นสำหรับเราเป็นวันที่สนุกมากๆจากก่อนหน้านี้ที่เราไปฝึกกันมาอย่างหนัก ในส่วนตอนกลางคืนเวลานอนนั้นก็จะนอนในเต็นท์กับเพื่อน ซึ่งเราก็นอนกับเพื่อนสนิทของเรากัน2คน ซึ่งการนอนในเต็นท์ได้ความรู้สึกที่ดีอีกแบบนึงคือปกติเเล้วเรานอนก็ต้องเปิดพัดลม เปิดแอร์แต่การนอนในเต็นท์นั้นได้รับลมจากธรรมชาติในตอนกลางคืน ซึ่งในการไปเข้าค่ายลูกเสือนนี้ทำให้เราได้รับประสบการณ์ต่างๆมากมายได้รับความรู้มาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ด้วยค่ะ 

            ในความทรงจำในวัยประถมของเรานี้มีอีกหลายเรื่องราวต่างๆมากมายถ้าจะเล่าก็นับไม่ถ้วนเลยค่ะ เราเลยเล่าเรื่องราวมิตรภาพที่เกิดขึ้นในรั้วโรงเรียนธิดาแม่พระเป็นความทรงจำที่ดีและที่สำคัญเมื่อนึกย้อนกลับไปเป็นเรื่องราวที่มีความสุข นึกถึงเรื่องราวดูรูปภาพก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะสนุกสนานในวัยเด็กค่ะ หวังว่าทุกคนคงจะชอบกันนะคะถ้ามีตรงไหนผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

          


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น